bu şehir
yaşlı kokonaların pörsümüş gerdanlarına
tek sıra dizilen inciler kadar vefasız
ve ben
bu şehirde öleceğim
düşünebiliyor musun
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
bu şehir miydi
mutlu sabahlara uyandığımız
burada mı kalmıştı
göğün mavisi
yeşille burada mı vedalaşmıştık
Yüreğine kalemine sağlık Ahmet abi
İmrenerek okudum... başarılar... selamımla
harika yazmışsınız yüreginize saglık
güzel içeri değişik bir yazı ama toplumun norm kurallarına pek uyusmuyor ya okuyanlar sanıyorum pek bi sey yazmamaış yoksa anormal durumamıma düşülür bilmiyorum
kalabalığın tokatı yalnızlık şiddetinde....
bırak gitsin yaa!!!
yeter ki sen kal...........
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta