Bu şehir hâlâ sen kokuyor.
Rüzgâr nereden esse, sana değiyor gibi.
Bir banka otursam, sanki yeni kalkmışsın yanımdan. Ne zaman bir cümle kursam içimden,
yarısında senin sesin çalınıyor kulağıma.
Sokaklar değişmiş, kaldırımlar başka döşenmiş ama sende kalan yönümü hâlâ bulamıyorum. Kendime rastlamadığım her yerde seni görür oldum. Yokuşlara benzettim kendimi;
çıkarken içim yoruluyor, inerken sende kalıyorum.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta