Gökyüzü alevlenir, sükut çığlık atarken
Ufukta kanlı gözler pencereme sokulur
Gün yine yavaş yavaş uykusuna yatarken
Gündüzün ak gölgesi gözlerimden yok olur
Bu şehrin akşamları hicranlıdır ezelden
Alaca karanlıklar, emdiğim son tortular...
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta