Üzülürsen ben kahrolup
Gözlerimi gökyüzüne bağışlar
Sana mutluluk gözyaşlarını döktürürüm
Rengin solarsa kalemimi denize verip
Ayak bastığın tüm sahilleri
Mutluluk bahçesine dönüştürüm
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var