Bir sırdın, köhne akşamların yorgun saatlerinde yüreğime fısıldanan.
İhtiyar yaramın ilacı idin, güllerin zarif bedeninden alınan,
Işığımdın, solgun yüzlü perdelerin hücrelerinden geçip yüzümü okşayan,
Gözyaşımdın, matemli gecenin avuçlarına tebessümle damlayan.
Sabahımdın, Güneş ile beraber kapımı çalan,
Rüzgârımdın, buğulu camlara şiirlerini bırakan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta