Bir sırdın, köhne akşamların yorgun saatlerinde yüreğime fısıldanan.
İhtiyar yaramın ilacı idin, güllerin zarif bedeninden alınan,
Işığımdın, solgun yüzlü perdelerin hücrelerinden geçip yüzümü okşayan,
Gözyaşımdın, matemli gecenin avuçlarına tebessümle damlayan.
Sabahımdın, Güneş ile beraber kapımı çalan,
Rüzgârımdın, buğulu camlara şiirlerini bırakan.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta