Bu nasıl özlem Şiiri - Birkan Demirci

geceye ay düşer,
gönlüme sen,
aklım almıyor,
bu nasıl özlem?

sessizlik büyür odada,
her şey yerli yerinde,
ama eksik bir şey,
adını koysam da tamamlanmıyor.

nefes gibi, gölge gibi,
varlığın yokluğuna karışıyor,
zaman bir su,
ben hep aynı kıyıda bekliyorum.

bir şarkı takılıyor dilime,
sen yoksun,
ama her notasında sana dokunuyorum.
sanki uzaklar,
elimi uzatsam eriyecek.

gece uzun,
ay soluk,
ben tükenmişim adını anmaktan.
gözlerimde uykusuzluk,
içimde sensizlik,
bu nasıl özlem?

aklım almıyor.
sen yokken nasıl bu kadar varsın?
ve ben, seni hiç unutmadım,
oysa her gün yeniden hatırlıyorum.