Tutulduk bir fırtınaya uçuyoruz savrulup
Alevimiz yükseldikçe yanıyoruz kavrulup
...Bu nasıl bir felaket ki çıkardı yolumuzdan
...Bir insan evladı bile tutmuyor kolumuzdan
Kim demiş ki bir kahvenin kırk yıl hatırı vardır
Gönlü yanan dostu için vaz geçilmez diyardır
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta