Bu Millet Bizim Şiiri - Tevfik Yaşar Tekeli

bırak diyor içimden bir deli rüzgar:
bırak, kopsun bu çürük ip,
ha koptu ha kopacak...
bir sel olmuş millet, akıyor
bak bir yerlere, bırak aksın;
yanlışmış yatağı, hedefi yokmuş vs...
sana bir soran mı var; sana ne?
bırak diyor içimden bir deli rüzgar.

süngüler silahı çekeli sokaktan
önce postal sesleri, sonrası boşluk,
huzur dendi bu sağır sarhoşluğuna,
ve sahte şövalyeler türedi
türetildi… emir geldi uzaklardan
80’li yıllardı tarihin adı...

bilmiştim... bildim... ve biliyorum
bu sokak çıkmaz sokaktır.
idrakler tükendi bir renkli kutunun
Yalancı ışıklarında..
beyinler kilitlendi “aptal kutularına”
ve bir millet götürülüyor
yok oluşun dönülmez, kaçınılmaz sonuna...

lakin bırak diyor içimden bir deli rüzgar:
“bırak, boş ver; sana bir soran mı var?
bak sen de kendine … dahası ne...? ”
bırakırım ama bu bana... insan olana
Y A K I Ş M A Z K İ
yakıştıramadım zaten, içim hiç almamıştı ki
yok, bırakmak yok!
millet bilmese de attığı adımı
ve benim attıklarımı,
“ Hak katında zayi olmaz, kurtuluş hamleleri.”

DUR ARTIK DELİ RÜZGAR
ÖFKENİN KAÇIŞIN ZAMANI DEĞİL!

millet anlamıyor mu … bırak anlamasın
çabanı artır, inancını bile,
ve karar: mücadele

ilk günkü gibi ölmeden; öldürmeden
yaşatmak için sevgiyle; anne şefkatiyle...
kurtulsun bu garip millet
insanca yaşasın … hür olsun diye!

Beyşehir 1999