Sökülmüş yüreğimi dikiyor kadınlar, ellerinde sevda kınası
Kimsesiz ovalarımda düşlerin çadırını yıkmakta rüzgârlar
Avare bir yağmur duası var insanların çaresiz dillerinde
Umutların kanlı panayırlarında insanlar hep fırtına biçiyor
Sokulsam kendi yüreğime yine, kapatsam hayatın kapısını
Arada bir sesini duysam aşkın, sorgulasam asi tutkularını
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta