Yine büyük bir gürültü çıktı. Kesin yine benim üstüme atacaklar. Her zaman söyledikleri gibi; yine bir bahane bulup TRAFİK CANAVARI deyip bir köşeye çekilecekler.
Bıktım artık. Bütün kazaların benim üstüme kalmasından insanların bana bir cani gibi bakmalarından bıktım. Adımda her şeyi yansıtmıyor mu? İnsanların bana taktıkları isim bu.
Alışmam gerekecek galiba. Bu zihniyette olan ve gelişmemiş insan toplulukları her kazada bu ismi sayıklayacaklar. TRAFİK CANAVARI... Her gün yüzlerce ve binlerce insan gözlerimin önünde yana yana bağıra bağıra ölmekte… Benim ne kadar acı çektiğimi bilmemekteler.
Bilmesinler ne fark eder ki; bilenlerde aynı hataları yapmıyorlar mı? Yine benim üstüme kalmıyor mu her şey? Yine onlar bir kenara çekilmiyorlar mı? Ben yoldan geçerken sokak lambaları ışıklarını kapatmıyorlar mı? Kaldırımlar yollar bana lanet etmiyorlar mı? Geçme bu yoldan istemiyoruz seni artık demiyorlar mı?
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta