1942, Sorgun (Yozgat)
Bu kentte kaybettim umutlarımı
Çıkarıp koynumdan bulut bulut
Attım sokaklara darmadağın
Ama ne umut.. ne umut...
Umut taşır otobüsler caddelerde
Ilım ılımdır yürekler bir hoş
Dönen tekerleklerde ezik
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta