Yıldızların kendini gizlediği gecede
Gizleyemedim kendimi
Gökyüzü çöktü üstüme
Suskun rüzgârda savruldu umutlarım
Söyleyemedim derdimi
Avuçlarımda biriken ateş
İçimi titretti
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?