BU KASILMA NİYE BE KARDEŞİM!
İster az yaşa, istersen daha çok,
Bilki, gittiğin yolun dönüşü hiç yok,
Mütevazı ol, kibirlenmeye gerek yok,
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
Has bel kader sen amir olmuşsun,
Ben de sıradan, sade bir vatandaş,
Kabirde ikimizin başına da konur taş,
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
Azrail bir gün sana da gelecek, bana da,
Deniz de, hava da, ya da karşılarız karada,
Merak ediyorum, halimiz ne olacak o sırada,
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
Eğreti saygıdan, dürüst kabalık iyidir,
Birincisi menfaate, diğeri hep bakidir.
Emekli olunca anlar insan, bu ne haldir?
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
Bakarsın zamanla yaşlanıverirsin,
İş bittikten sonra uslanıverirsin,
Dikkat et, yoksa geç kalıverirsin,
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
Vakit dolunca ben de girerim mezara,
Ayrım olmaz sen de girersin mezara,
Bilinmez belki komşu oluruz orada ha,
Öyleyse; bu kasılma niye, be kardeşim!
(23.06.2010 -12.30)
Kayıt Tarihi : 24.6.2010 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mütevazi olabilmek, insana öncelikle insan olduğu için değer verebilmek....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!