Bu Kap Bu Gönüle Kâfi Gelmiyor Şiiri - Y ...

Muhteşem onbirli dökülmüş değerli kaleminizden.Kutluyorum kardeşim..Saygılarımla...+10

zengin gönülü beden taşımalı,
kabına sığmaz bir gönül bedenin dizginlerini eline almalı

USTA KALEMİ KUTLUYORUM

büyüksün üstat kutluyorum yüreğinizi ve kaleminizi

Yıllarca okunacak ne büyük bir sesleniştir şair yüreği...TAM PUAN.TEBRİKLER...

Sevgili üstadım heceye de sözlerede örnek harika eser için sizi kutluyorum.İnsanı titreten bir eser.Selam ve sevgilerimle.

Şiirin adında öyle bir büyüleyicilik var ki sadece başlık bile olsa birçok şeyi anlatmaya kâfi.Gönül denen zayıflığa bazen ufkumuz dar gelir.Öylesine büyük anlamlarla donanırız ki gönül/nefis bu yüceliği taşıyamaz.Dünya düzeni içerisinde gönül ve mana ayrı kaynaklardan beslenir aynı vücut içinde...Ne yazık ki çoğumuza gönül ağır basar da ruh bundan bizar olur...

Şiiriniz çok güzel,çok anlamlı...Gönülden tebrik ediyorum tam puanımla...Saygılar...

'İnsanlar, dağların zirvelerini, denizlerin dalgalarını, büyük ırmakları ve engin okyanusları görmek için seyahat ederler. Fakat bunun yanı sıra en büyük mucize olan kendi varlıklarını görmeden bu dünyadan göçüp giderler.' (Saint Augustin)

Hindistan'da çok ünlü bir ressam varmış. Herkes bu ressamın yapıtlarını kusursuz kabul edecek kadar beğenirmiş ve onu 'Renklerin Ustası' anlamına gelen Ranga Geleri olarak tanısa da kısaca Ranga Guru derlermiş. Onun yetiştirdiği bir ressam olan Racigi ise artik eğitimini tamamlamış ve son resmini bitirerek Ranga Guru'ya götürmüş ve ondan resmini değerlendirmesini istemiş. Ranga Guru;
'Sen artık ressam sayılırsın Racagi. Artık senin resmini halk değerlendirecek.'
diyerek resmi şehrin en kalabalık meydanına götürmesini ve meydanda en görünen yere koymasını istemiş. Yanına da kırmızı bir kalem koyarak halktan beğenmedikleri yerlere çarpı koymalarını rica eden bir yazı bırakmasını istemiş. Racigi denileni yapmış.
Racigi birkaç gün sonra resme bakmaya gittiğinde görmüş ki tüm resim çarpılardan neredeyse görünmüyor. Çok üzülmüş tabii. Emeğini ve yüreğini koyarak yaptığı tablo kırmızıdan bir duvar sanki. Resmi alıp götürmüş Ranga Guru'ya ve ne kadar üzgün olduğunu belirtmiş. Ranga Guru üzülmemesini ve yeni bir resim yapmasını istemiş. Racigi yeniden yapmış resmi ve gene Ranga Guru'ya götürmüş.
Ranga Guru resmi tekrar şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını istemiş. Ama bu defa yanına bir palet dolusu çeşitli renklerde yağlı boya, birkaç fırça ile birlikte insanlardan beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden bir yazı bırakmasını istemiş. Racigi denileni yapmış...
Birkaç gün sonra gittiği meydanda görmüş ki resmine hiç dokunulmamış, fırçalar da boyalar da bırakıldığı gibi duruyor. Çok sevinmiş ve koşarak Ranga Guru'ya gitmiş ve resme dokunulmadığını anlatmış. Ranga Guru demiş ki;'Sevgili Racigi, sen ilk resminde insanlara firsat verildiginde ne kadar acımasız eleştirebileceklerini gördün. Hayatında resim yapmamış insanlar dahi gelip senin resmini karaladı... Oysa ikinci resminde onlardan hatalarını düzeltmelerini istedin, yapıcı olmalarını istedin. Şunu hiç unutma sevgili Racigi, kötü yönde eleştirmek kolaydır, yapıcı eleştiride bulunmak ise eğitim gerektirir. '

- Alıntıdır -

Tebrik ederim, nihayet bazı hislerimi tercüme edecek bir şiir okudum, çok keyf aldım. Tşkrler.

Bu sözler her biri inci tanesi.. Allah yüreğini ferah kılsin

BANA GÖRE GÜZEL BIR SARKISÖZÜ BU TSK LER VE TEBRIKLER