Bu Kaçıncı Hüzün Yağmurlarım

Yavaş, yavaş sessizce ölüyorum
Galiba sevdiğim
Gözlerime çöküyorsun hüzün bulutları
Gibi;
Sonra, yağmur olup
Yavaş, yavaş süzülüyorsun
Yanaklarımdan YÜREĞİME doğru

Senli gözyaşlarım içerisinde
Boğuluyor yüreğim
Senli ama sensiz yağmurlarla
Yaşamak ağır bir yük gibi geliyor
Omuzlarımda…

Senli yürek acılarımla
Tutunmaya çalışıyorum hayata
Her şey seni hatırlatıyor bana
Dalında bir çiçek görüyorum
Ya da;
Ağlayan bir çocuk
Nereye baksam hep sen geliyorsun aklıma

Bu kaçıncı hüzün yağmurlarım
Bu sensiz kaçıncı iç çekişlerim
Hatırlamıyorum…