Bu gün Şiiri - Kenan Kervan

Bu gün başka bir hüzün var içimde.Başka bir ağırlık var yorgun ruhumda.
Bir şeyler sıkışıp kalmış gibi daralıyor göğsüm,kalbim isteksiz atıyor.
Bir açıp bir kapanan havalar mı acaba; yoksa geceleri uykusuz geçen saatler mi bu hale sebep. Öyle yorgunum ki.

Bütün şarkılar hüzzam makamında bugün. Diğer makamlar bile.
Bulutlar geçiyor gökyüzünden; dumanını başıma, yağmurunu gönlüme bırakıp gidiyor.
Bu yağmurlar gönlümdeki umut tohumlarıma rahmet olur mu ki.Bereket olur mu yaşlı yüreğime.Yeşerir mi umutlarım.

Gözlerim boşlukta uzaklara dalıyor bugün. Baktıkça uzayan mesafeler korkutuyor.
Ben mi fazlayım şuan hayata, yoksa hayatımda biri mi eksik, bu sorunun çıkmazındayım.
Düşünüyorum, düşündükçe dalıyorum derinlere.Derinlere daldıkça boğuluyorum artan hüznümde.

Bu gün her zaman kinden çok ağlayasım var Özlediklerim var uzaklarda.
Çağıramamanın ezikliğini yaşıyorum sevda hapishanesinde. Söylemek istediklerim var birilerine,çok anlatasım var içimdekileri.
Sanki uzun zaman olmuş konuşmayalı adam gibi biriyle. Anlatsam rahatlayacağım sanki.Ama rahatlamak, unutturur mu diye de çok korkuyorum.

Bugün güneş hiç ısıtmıyor bedenimi. Perdeleri açıyorum içeri girsin diye. Odama giren ışık yüreğimi ısıtmıyor.Bugün çok üşüyorum.
Çok soğuk. Kalbimde ateşler yanıyor üşüyen bedenime inat.Gözlerimde geceden kalma yorgunluklar var.Ayaklarım ağrıyor boş sokalarda sabahlamaktan.
Yolların tozu sinmiş üzerime yüreğime sinen karanlıklar gibi.Gözlerimi kapasam da aynı,açsam da.

Bu gün günlerden Cuma. Bir ses bekliyorum dualar ederek.Yine çalmıyor telefonum.Belki özleyen biri vardır diyorum her cuma dediğim gibi.Ama kimse aramıyor.
O kadar çok ihtiyacım var ki sımsıkı sarılmaya. Biriktirdiğim hasreti bir omuzda bırakıp,sırılsıklam ıslatmaya. Alışamadım işte bu yalnızlığa bir türlü. Uzun uzun konuşacak bir sese çok ihtiyacım var..

Bu gün başka bir hüzün var içimde.Bütün makamlar hüzzam.Ve bugün bu makamda,her zamankinden çok ağlayasım var.