Bu Gözler Bu Kafaya Büyük

Ilgın sabahların otüşen kuşları nisbet yapıyor
Tevekküllerini sana arz ediyorlar
Belki bundandır sabırları şevksiz dünyaya
Bundandır yaşamak sıkıntısının esintileri
Yorgunum, biraz da kaçamak hareketler
Zamanın sillesi yumuşakçak vuruyor bedenime
Ayetler tepiniyor ruh menzilinde
Tarafımı biliyorum ama fiilleri aksettirmek...
Yokuş dikeldilçe hırsım bileniyor dünyaya
Hırsları kaldırıyor kaldırımları insanların
Selmişçesine yöneliyorlar ve ortasında yalnızlık
Zaman bir saki gibi ölüm dolduruyor kadehlerimize
İçtikçe şehvet köpükleşiyor ve ölüme karşı geğirik
İnanmıyorum bir yaşamak sahibine yazılan şiirlere
Noksan kalıyor kelimelerin ağırlıkları bedenlerinde
Başta bir saadet, geliyor ardından sönüşler
Dön ona, ruh papatyaların yeşerecek
Ve dön, ruhun tekrar onunla dirilecek.