Bu gönül sevgisiz yürekte hapis oldu.
Bunca yıl hasretle sensiz yanıp kül oldu.
Nerdesin ey sevgili, gel ver sevgini yaşasın bu gönül.
Yoksa sönecek ışığı kalmayacak gecesi gündüzü.
Seni seviyorum deyip, avutma beni.
Verdiğin söz üzerinden kaç mevsim geçti.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
