Neredesin?
Seni bekler dururum...
Bir his deler yüreğimi.
Kimin ağıtı parçalamış içimi?
Kimin gözyaşı ıslatmış ellerimi?
Kimin ahı tutmuş kimin?
Hangi baykuşun uğursuz ötüşü,
Uykularımdan uyandırmış beni?
Kimin sevdiği ölmüş?
Boşunaymış ağlamak, boşuna.
Ay yok bu gece gökyüzünde,
Yaramaz çocuklar gibi oradan oraya koşan,
Birkaç sönük yıldız kalmış,
Onlar da düşer birazdan,
Hayalim gibi.
Yokluğun hissedilir,
Ve sen de unutulursun,
Diğerleri gibi.
Gecenin koynunda yankılanan adın,
Soğuk rüzgarın içinde bir fısıltı gibi,
Sessizliğe karışan bir çığlık olur,
Saklı kalır, kırık umutlar kadar ağır.
Kalbimin harabelerinde eski bir yangın,
Kül olmuş hayallerin küllerinden yükselir,
Sana ait ne varsa savrulur geceye,
Karanlıkta solgun bir mum gibi titrer.
Ve ben, düşlerin sınırında yürürken,
Her adımda biraz daha kaybolurum,
Bir başka dünyanın kapısında beklerim,
Ama sen, çoktan unutulmuş bir gölge olursun.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 10.4.2025 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!