Eser, yüklenir rüzgâr sararan yapraklara.
Ne gün ümitten yana, ne de günün yarını.
Anılar çağladıkça sızlıyor pek çok yara.
Durmuş, mahzun seyreder bu elem rüzgârını.
Ufkuna hiç bir ışık sanki vurmamış gibi,
Bin dertle dolu bağrı titreyen kamış gibi,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta