boşluklara düştükçe taşkın yaramazlığınca
çocukluk sanki yine bir damla oluşuyla
dev özlemlere okyanuslarca hâlâ
o bilgilerden ancak biri ile mizaca
teşekkür bu yüzden anımsanır ufakça
ufacık yineden o uzanışıyla...
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
