Her ömrün sınavı için akıp giderken dünyada yaşam
Demirden gölge gibi iniverdi şehrin kapılarına o kabus
Delirmiş atlar gibi kişniyor insanlar odalarında mahpus
Şimdi, korkularının azabı hayatlarını tehdit ediyor
Birden doluverdi kalplerine evlerinde ölüm korkusu
Belki bir virüsten ürktükleri kadar Allah'tan korkmadılar
Sanki Deccal korona ile iktidarını ilan etmiş yeryüzünde
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta