Akla zarar bir devirde var olmanın kitabını yazarken yeniden,
Kimsesiz çoğulluklarda okunur künyemiz.
O künyeki maviliğin ortasında öksüz duygularla,
Yüzyıllık yalnızlıklarda insan bedenlerinden gülümser hâlâ.
Bir anıt gibi dimdik zamana direnip,
Her vakit önünden geçip giden tükenmez seferlere sessizce el sallayarak,
İçinde çağlayan dalgaları bir masalsı düşe bırakır sabırla.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta