Bu çocuklar
ölüm tarlalarında çiçek gibi solan,
içimde boy atıyorlar
her gün biraz daha..
Ölüyorlar bir yaprak gibi,
soğuktan titremeyen elleriyle
topluyorlar gökten düşen
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta