Bir rüzgardı bizi ordan oraya savuran,
Sen, ey, yüreği sevda yüklü kervan...
Duy sesimi, çağrımı duy, duy beni...
Düştüm, kuru yapraklar misali yoluna...
Bu bir devrân ki, her ay tutulmasında yeniden başlar...
Yürek yangınım,
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
