Sana dokunmadım hiç
ama her satırıma ellerin düştü.
Ve ben, bir kar tanesi gibi
yanmaya razı geldim dudaklarında.
Beni sevmedin belki ama şiirimde yaşadın.
Ve bir kadının susuşunda bir şairin sesi kalır bazen...
Her gece seni bir kelimede aradım:
"Umut" desem eksik kalıyor,
"özlem" desem fazla.
Yalnızca adını fısıldamak yetiyordu
ölümle aşk arasındaki ince çizgiye.
Ben seni sevdim.
Ama bir şairin kaleminde
sevmek bazen ölmek kadar sessizdir.
Aşk
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 12:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!