Bozukluk Şiiri - Sezgin Arslan

Öyle bir asra denk geldik
Düzen bozuk, zaman bozuk
Dost-düşmanı seçemedik
Mert görünen yaman bozuk

Akıl hasta, sakat fikir
Gözler doymaz gönül fakir
Diller eylese de zikir
Kalplerdeki iman bozuk

Nere gitsem hep aynı hal
Aynı resim, aynı tuval
Öykü aynı, aynı masal
Okuduğum roman bozuk

Boyuna takılmış yular
Kimi asi, kimi yalar
Herkes ayrı telden çalar
Nota tutmaz keman bozuk

Kimlere kalmış bu nöbet
Namahrem elinde mabet
Mide bulandırır elbet
Sap karışmış saman bozuk

Ne ettiysek Hakk’a kusur
Aslan ödlek, çakal cesur
Kaldık deryalarda mahsur
Sığınacak liman bozuk

Kul olunmuş ifritlere
Hain dolmuş geçitlere
Şeref yoksunu itlere
Pusu veren duman bozuk

Gezdim de diyar diyar çok
Göremedim kimseyi tok
Tek tek saymaya gerek yok
Tekmil birden ceman bozuk