Düştüm eteğine ki bir deli rüzgârın
Bir enginindeyim bir gölgesinde, bulutların
Boğuyor her ateşini feleğin öfke selleri;
Nasıl dayansın, ömrü kelebek kadar umutların
Uyutur da beni saf gerdeninde tabiat ana
Uyanırım girdâbında düşsel boyutların
Kapansa tekmil kapılar, bin kapı açar Hudâ!
Ne hükmü var ki mâverâda hudutların
Ezgisini güzeline söyletir, âşıkını ağlatır;
Böyledir bu zamanda şölenleri yurtların
Mersin,1996
Kayıt Tarihi : 7.8.2001 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!