Noksanlar var hayatımızda
Tatmin olmayı bilmez
Ne kadar doldurursanız doldurun
Bir yeri var ki
Sebepsizdir hiç dolmaz
Masallar doyurmaz karnını
Her tutulan el yeni bir boşluktur aslında
Isıyı bilmek gerek ısınmak için
Ve ruhuyla sevmek
Sevilmek için
Yokluğunu bulmak göz bebeklerinde
Her an onu istemek
Üzüldüğünde üzülmek
Sevindiğinde sevinmektir
Ruhuyla sevmek
Noksanları yalansızlıkla doldurmak gerek
Olduğu gibi görünmeli görüntü
Aynalardan silinmeli boşluklar
İşte bu benim denmeli
Bu da sensin
Kalp ölür kalbimle sevmeyi öğrenemedim
Akıl şaşırır, bozulur, unutur, mantık dikilir karşısına
Aklımı sakladım severken
Baki kalan tek varlığım vardı
Ben ruhumla sevdim
Kayıt Tarihi : 24.12.2011 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!