Üşüyen kalbimi,
Avuçlarının sıcaklığında sakladım
Tuttum ellerini sımsıcak
Ruhum huzura erdi bir müddet
Şefkatin yakındı, sitemin uzak
Terleyen ellerini silme ne olur
Zamana dur dedim, durdu,
Kalbine köprü yaptım parmaklarımı
Her gece böyle bir rüyam olurdu
Seçilmiş güzelliklerle donattın
Gördüğüm tüm güzellikleri
Gönlün sevgiden saray
Ağırlarsın konuklarını
Ben yoksun, ben dışarıda
Oysa çağrıya uydu gelenler
Melul ve mahzun olmak yerine,
Mutluluğu paylaşmak için
Ab-ı hayattı sunduğun
İkram yerine
Uğurladığın dostların arasında ben de vardım
Tekrarını umut ederek
Vedalaştık tebessümünle
Dua ettim içimden geleceğe,
Uzağı hep yakın dileyerek
Bir rüya oldu hepsi, eser yok hiç birinden
Ne tebessüm, ne acı dökülmez gözlerinden
Yanımda olsan keşke, tutsaydım ellerinden
Elinin teri bana iksir-i beka olur
Hazan yemiş bahçeler açar gülistan olur
Gönül kâğıt değil ki, yazılsa silinmiyor
Neden sevenin kadri bir türlü bilinmiyor
Hayatın düzeni bu: sevenler, sevilmiyor
Sevginin adaleti bir gün sana da döner
Kovalanan kaçarmış, teamül buymuş meğer
Senden gelen cefaya katlanmak güç olsa da
Tertemiz aşk uğruna buna katlanmak değer
Kayıt Tarihi : 19.7.2007 10:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!