Yokluğundan kahroldum, başımı vursam da taşlara.
Yine bir damla su bulamam, gönlümde yanan ataşlara.
Sen ne biçim sevgilisin, laftan anlamaz.
Genç yaşta ömrümü doldurdun, her anımı çevirdin kışlara.
Nerdesin gönlümün ay ışığı, sensiz perişanım şimdi.
Senle kalmak, seni bilmek, hep seni aramak, benim mi işimdi?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
