Boyalı Aynalar Şiiri - Hamza Mamaş

Aslına rücu ediyor her şey.
Tersinir hakikatler tepiniyor ufukta.
Hilkat unutulup gitmiş.
Ne hükmü var vaktin.
Ne imkan var sabır'a.
Boyunca boyanmış aynalar.
Her şeyden bihaber,
Biçare yaşıyor kalanlar.

Yaftalı çocuklar görüyorum.
Yaftalı oğullar, kızlar.
Hayallere sıkışmış hayatlar.
Yarım kalmış düşler.
Ebeveyinlerce künyelenen sabiler.
Hiç mi hiç umut kalmamış.
İnkisarım incitir ikbali.
Yok olmuş değerler.
Yok oldu hikmet,
Yok oldu enginlik.
Geldi yere batası yenilikler.
Süslü satırlar,
Özlü sözler,
Boşuna kinayeler.
Rezaletin depdebesinde yitip gidenler.
Bitip tükenmek bilmeyen şartlar, andlar, yeminler.

Şunun şurasında insanız oysa.
Hayatı avuclarımızda tutarken.
Yumak yumak bir sevdaya tutunabilirdik.
Sona en sona geldik.
İzler, işaretler, imgeler.
Beyhude çıktı tüm özentiler.
Yarım kalmaya mahkum hayaller.

İz düşümündeyiz hayatın.
Zaman herşeyden hızlı.
Kurulan her ayın riya
Kalabalıklar riyakar.
Hangi Tanrı,
Hangi tapınak.
İlerliyoruz inkarda ahirete bakarak.