Bunca çabam boşunaymış,
Sevdiğim sen olamazsın.
Yüreğin taştan da taşmış!
Sen beni anlayamazsın.
Sözüme kulak asmadın,
Dönüp yüzüme bakmadın,
Asla aklımdan çıkmadın,
Sen beni anlayamazsın.
Bu bendeki kara sevda,
Ruhumu besleyen gıda,
Bir ben ol da beni anla!
Sen beni anlayamazsın.
Gece karası gözlerin,
Güneş hüzmesi yüzlerin,
Yok mu bana hiç sözlerin?
Sen beni anlayamazsın.
Neden böyle olumsuzsun?
Anlaşılmaz, sorumsuzsun!
Artık bıktım olan olsun!
Sen beni anlayamazsın.
Çok nazlandın, oyaladın,
TÜRKYILMAZ der gözün aydın!
Ben seni anlayamadım! ?
(Ben seni Allah'a saldım,)
Sen beni anlayamazsın.
22.12.2006 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 23.12.2006 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!