hazin vuruyordu dalgalar kıyıya
hüzünlü şarkılarını söylüyorlardı Bostanlı sahil boyunda
yine çökmekteydi akşamın alaca karanlığı sensiz biten bir günün üzerine
ve yine yoktun tabiatın bu cümbüşünde hazırladığı bu düğünde..
bir sana hasretim,
birde sensizliğin çatlamış çöllerine düşmüş kalbim vardı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta