Çarşı, pazar demeden saldırtıyor Karanziç,
Bu köpeğin ardında saldıran binlerce it!
Ne ev ne sıcak yuva kalmış; yıktırmış darma dağın,
Bir Sırp köpeğidir o, yirminci asrın..
Yaralı, aç, açık insanlar; cadde, sokak kan!
Birkaç kadını, çocuğu yok eder her atılan..
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Vahşetin yapıldığı Bosnada bulundum şiirinizde anlattıklarınızın her noktasına katılıyorum. Avrupalı hiç bir zaman medeni olamaz çünkü bencil ve kendini beğenmiş aynen şeytan gibi selamlarımla
ÜSTADIM YÜREĞİNE SAĞLIK. KALEM DAİM OLSUN. BU DÜNYADA OLAN MÜSLÜMANA OLUYOR. TAM PUANLA SELAM VE DUA.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta