Boşluktayım Şiiri - Seyrani Göl

Bir ses bıraktın içime
yarım kalan bir kelime gibi
ne başı var,
ne sonu.

Sana uzanan yollar
şimdi kendi ayak seslerimle dolu.
Gölgen bile uğramıyor artık
ardında bıraktığın gecelere.

Ben ki,
bir zamanlar dua gibi
Sayıklardım adını.
Şimdi
en çok adını unutmak yoruyor beni.

Bir el arıyorum hâlâ,
yalnızlığın kenarında
ama her el
önce tutar gibi yapıyor,
sonra bırakıyor
biraz daha derine.

Bir sarılış kalmadı,
bir bakış, bir iz.
Sadece boşlukta asılı
anılar sarkıyor tavanımdan
bakmayı unuttuğun bir göz gibi.

Ve şimdi
ne bir ses geliyor senden,
ne de yankı benden sana.
Sadece sessizlik,
iki yabancı arasındaki
en kalıcı bağ gibi duruyor ortada.
S.GÖL