içimden geçen yalnızlıklarla
açıyor duvarımda çiçekler.
boş çerçevede kimsesiz sarı gül,
yanında; mor menekşeler.
Ne kalemim var elimde ucu açılmamış,
ve bembeyaz bir kağıt,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta