“yokluğunun korkusunda
hoyratça akıyordu nehir
ıslak bir yeşile düşmüştü ıssızlığın
soluyamadığım sevdanın hırçın dalgalarında
yitti sakladığım hazinen…kavuran kokun
çünkü
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.