Boşluğun Dibi Şiiri - Orhan Gülaçar

Ne zaman derinden hissetsem ...
O hep benimle !..
Gökyüzünün rengi de değişse ,
Gün ışıldasa .
Karanlıkta ay ,
Bakir dokunulmuyor yıldızlar ...
Dünyayı gezsem dolaşsam
O hep içimde !..
Güneş açsa ,
Kar yağsa,
Mevsimler yıllar geçse ,
Boşluğun dibine düşsem ...
En yüksek dağlara çıksam ,
Anılara hatıralara dalsam,
Kahkahalar atsam ,
Ağlasam üzülsem ,
Yırtsam resimlerini ,
Zamandan münezzeh bir şey var !..
Yemiyor , uyumuyor ,uyutulmuyor ,
Hiçbir şeye ihtiyaç duymuyor ...
O değil ,
Duygular düşünceler kirleniyor ..
O bir bebek masumluğunda her zaman !..
Yaradan izin verdiği müddetçe ,
O hep benimle !
Sevmenin en temizini yaşamış bir insana
Boş ver sevme ,unut onu diyorlar ya ,
Bu "Daha uzun yaşa demeye benziyor !"
Oysa biri yüreğin ,
Biri de Allah'ın elinde !...
"Ruh ' Yaradana tabi ...
Bedenimiz yaşamın emir kulu !"