Elimde tutarken suya düşürdüm,
Bir dünya kuruyu yaşa harcadım.
Oysa biliyordum çabuk üşürdüm,
Gel gör ki.. baharı kışa harcadım.
Üzülmek üzere doymuşken sine,
Yok sanki yer açmış bir yenisine.
Ne duyup eyvallah dedim nesine,
Yumuşak toprağı, taşa harcadım.
Kafamda ki dünya kurguda kaldı,
Cümle güzellikler duyguda kaldı,
Olmuş sandıklarım uykuda kaldı,
Görünen gerçeği düşe harcadım,
Bilemedim işte, n'ettim neyledim,
Ben beni pervasız, heba eyledim.
Kapıya bir lokma huzur söyledim,
Onyüzbinmilyonu beşe harcadım.
Huzur nerde sorsam; bulabilirdim,
Bir kaç zaman olsun; kalabilirdim.
Daldım... nasıl bunca dalabilirdim,
Bütün boş vaktimi boşa harcadım.
21.12.2025
Kayıt Tarihi : 21.12.2025 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!