Lekesizdi, beyaz…
kar’ın kurtlanmadığı zamanlardaydı,
çocuksu masum dokunuşlar dolaşırdı
puslu sokaklarda…
karanlığın zifirine; yıldırım gibi düşerdi de sevgi
silerdi hasleti çaresizliğin kasvetini,
yıldızların gülüşleri dolardı geceye
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
