Bölüşek Şiiri - Sefil Selimi

Mizan kuruk, izan tartak,
Kıl bölüşek kıl bölüşek,
Her eşyaya oldum ortak,
Ol bölüşek, ol bölüşek.

Bu aşka maliksen malik,
Özünde mevcutsa halik,
Sen bir balık, ben bir balık,
Göl bölüşek, göl bölüşek.

Ayrı mıyız ben ile sen,
Dolaşalım desen desen,
Bağ içinde bülbül isen,
Gül bölüşek, gül bölüşek.

Kafa senden, gözü benden,
Ağız senden, sözü benden,
Şekil senden, özü benden;
Gel bölüşek, gel bölüşek.

Dağıt, topla eyle yekûn,
Sağa sola iyi bakın.
Üstündeyim hep bir kökün,
Dal bölüşek, dal bölüşek.

Belliliktir cismin adı,
Hepsindeki Kudret tadı,
Ben de dedim, el de dedi;
Öl bölüşek, öl bölüşek.

Ne gizlidir, ne karanlık,
Ne yalandır, ne yarenlik,
Ne bugünlük, ne yarınlık,
Mal bölüşek, mal bölüşek.

Ben kudrete kudret bana,
İbret oluk dört bir yana,
Her tarafta tek bir mana,
Bil bölüşek, bil bölüşek.

Hayatımı ve canımı,
Damardaki al kanımı,
Parçala ayır tenimi,
Böl bölüşek, böl bölüşek.

Makul değil her düşünce,
Erler tutar er düşünce,
Dilimdeki hür düşünce,
Dil bölüşek, dil bölüşek.

Tahmin değil yükümüzde,
Hayırlısı hakkımızda,
İnsan isek ikimiz de,
Hal bölüşek, hal bölüşek.

Bedenimde Hakk ilimi,
Şah beytim Sefil Selimi,
Yak beni, savur külümü,
Kül bölüşek, kül bölüşek.