Bohça Şiiri - Necdet Arslan

yok(ol)uşlarımda hiç gölge bırakmadım.
sana bundan işte şiirlenişlerim...

karanlıkta avuçlarımız karışsa birbirine
uykularımızda gezinse ateş böcekleri...

şimdi çok daha ötelere çekilmiş olmalı uykular
ya kuşlar
şimdi bir duvar dibinin serinliğinde sabahı beklerler
git gide kararır deniz
şimdi yalnızlığı nasıl inkar edebilir ki dilim
kaybolmayan yeni bir yara çıkar şimdi şah damarımdan
ağır bir sensizlik sürüp gider artık, gecede...

ya bilincimin ötesine geçemezsen?
ya büyülü bir mekan yaratamazsan bana

ansızın bir akşamüstü daha /
bir unutulmak daha ansızın...

tamamlanamazsam sensiz / sessiz ölürüm.
Yormadan sözümü belki diyemem,yok başka zamanım,
Senden besleniyor çünkü toplardamarım...
n.a