Boğuldum Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Sen tarifi imkansız,
Yokluğu amansız bir şeydin benim için.
Bütün ezberlerimi sende bozdum ben.
Türk Dil Kurumu’na inat, bir aşkla sevdim seni.
Sen bahaneler yamalarken dilinle dudağına,
Ben bahanesiz sevdim.
Celladım olduğunu bile bile sevdim.

Şimdi tarifsiz bir acının sol kaburgasının altındayım.
Ölmeye ramak var ama hâlâ sana şiirler yazıyorum,
Biten mürekkebime inat.
Hasreti gözlerime,
Özlemi ayaklarıma,
Ve sevgiyi dilime ilikliyorum,
Dikiş tutmayan acılarıma inat.

Matematik kurallarına aykırı yaşıyorum.
Yokluğunun içinden varlığını hâlâ çıkaramıyorum.
Aşkı hasrete yamalıyorum da,
Seni mutluluğa yamalıyamıyorum.
Delik hep büyük, yama hep küçük kalıyor.
Dilime adını,
Yüreğime aşkını tehelliyorum.
Yollar, mesafeler büyüyor gözlerimde.

Sigaranın kadranında kirletiyorum nefesimi,
Duman duman yokluğun.
Ciğerlerimde yetim bir yalnızlık.
Diyemiyorum: "Anan da var, baban da."
Yüzümü okşayan rüzgâra bırakıyorum,
Acıtan, sancıtan, kanatan her bir anıyı.
Zamanın koynunda uyutuyorum piç yarınları.
Maskeler yüzlerde, umutlar gri,
Eflatun sevinçler kaygılı.

Yine geç kalıyorum.
Yavaşça kalkıyor içimden şilepler.
Siyah bir mendil, gözyaşımla ıslanmış.
Mecalsiz parmaklarım:
“Git” diyor nefretim, “Git!”
Gidemiyorum.
Kapanırken gözlerimin paslı kapısı,
Yağmurlarda ıslanıyor çocuk gülüşlerim.
Ve yağmur yağıyor...

Sizin hiç gözlerinize yağmur yağdı mı?
Benim yağdı ve ben o yağmurda boğuldum,
Yüzme bilen bedenime inat,
Boğuldum.
19.06.2025 09:18