Bizim Köy Şiiri - Tuncel Oltulu

Marifati çok bulunur,
Yün egirür, cecim dokur.
Sıcak aşı cam ögündâ,
Soğutan köy bizim Ohur.

Bayırında çaşur biter,
Çayırında mantar döker,
Yükseginde avi öter,
Böyle bir köy bizim Ohur.

Dağları var koca koca,
Bağlarında ürün nicâ,
Yaylalarda birçok gözâ
Çıkaran köy bizim Ohur.

Selasında acı nağme,
Düğününde davul, zurna,
Degirmanda arpa, buğda
Ogüten köy bizim Ohur.

Gurbet yeli değdi bizâ,
Sel degmasın artık düzâ,
Bıldır geçti, nasip güzâ,
Dedûrtan köy bizim Ohur.

Alma, erüg gâhini,
Tenekede yağıni,
Ambarında varini
Eglatan köy bizim Ohur.

Hasutayi ve guymaği,
Nenem yapar dügmaci,
İçi bayaz parhaci,
Pişuran köy bizim Ohur.

Demurci’yi, Topçi’yi,
Kadıgille, İstanbulli’yi,
Velhasıl nice merdini,
Barınduran köy bizim Ohur.

-Maraba yegen, - maraba dayi,
Köye ırak çay kıraği,
Fiko çatsa alsa bani,
Şevkilarla bizim Ohur.

Çıktım, oldi yirmi sene,
Nasipse geliriz genâ,
Siz sahip çıkın kôyâ,
Bir şirin köy bizim Ohur.

Tuncel’inin bağrı yara,
Efkârlanur döne, döne,
Hatıralar ardım sıra,
Canlanduran bizim Ohur.