Geceden, gecelerde nefes almaktan, mezar taşlarını düşünmekten, gölgelerinde olmaktan korkardık, geceleri öten baykuş sesinden, karanlığın gizeminden, gecelerdeki yalnızlığımızdan, çaresizliğimizden, yağmurdan, soğuktan, ölüm ayrılığından, korkardık…
Ayrılığın soğuk sesinden, titretişlerinden, titreyişlerimizden, vazgeçilmez sevginin çaresizliğinden, korkardık…
Bir de bir kez de ölümün kuru sessizliğinden, acının dil büken acı tadının kokusundan korkardık, yalnızlıkla, ayrı ayrı nefes almalardan, kara elmasın kızışmış alevinden, siyah katran koyusu isinden, genzimizin yanmasından, acılanırdık…
Ömrümüzü adadığımızdı yaşamımızın içindeydi…
Hepimiz yeniden büyüyoruz, acı bizi büyütmeye başladı...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta