Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Babam hep odun getirirdi,
sırtında dağların suskunluğunu taşırdı.
Her odun parçası,
bir kış gecesini aydınlatacak bir umut gibiydi.
Omuzlarından düşen ter damlaları,
sobanın yanışına karışır,
evin sessiz duvarlarında yankılanırdı.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta