bizi felek ayırdı
sana bir şey diyemiyorum
bahçeler de karnıbahar
gayrı sensiz yiyemiyorum
taşırım pazar da torba
yine de zor çıkar çorba
çok vakit kıyafet urba
üryan gezip giyemiyorum
takamam tülü kornişe
çünkü el düşmüyor şişe
her sabah geç kalıp işe
sarhoş olmuş ayamıyorum
demedin " meyli sanayım"
hoş desen nasıl kanayım
dert çok hangine yanayım
şu an bir bir sayamıyorum
sinirler ileri evre
hep yapıyor kısa devre
pozitif enerji çevre
civarına yayamıyorum
saç başım akla doldular
renk atıp resmen soldular
gözlerim görmez oldular
kulakları duyamıyorum
tivi kanalı has iti
sunmalı yaşam kesiti
şöyle gidip en basiti
uludağ da kayamıyorum
dile uçurum dile yar
vur kafamı taş ile yar
sana bakmaya bile yar
inan asla kıyamıyorum..
Kayıt Tarihi : 11.3.2015 13:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!