Bizi bu bozkır eğitti
Bu ova, bu toz, bu kurak topraklar.
Sarı tenli, yanık bakışlı, cılız
Bu amansız rüzgar eğitti bizi
Çetrefilli kara gecelerde üşüdü ruhlarımız
Zar zor öğrendiğimiz cümleleri unuttuk
Bu kavruk sıcağında çıkarıp spatulaları
Kazıdık belleğimizdeki küflü kelimeleri…
Bizi bu bozkır eğitti
Ondandır yüzmeyi pek bilmeyiz
Ondandır sekiz kat giyinmelerimiz.
Hasretlerimiz uzun, vuslatlarımız sancılı…
Sevmelerimiz, sevmelerimiz ondandır kanlı bıçaklı.
Bize bu yalnızlığı bozkır öğretti
Bu küfrü, bu çaresizliklerden yol üretmeyi
Bu kısık sesi, bu sessizliği ve bu tokadı….
Ama yine kalktık ayağa
Güneşe dur dercesine dikildik, dağlara doğru baktık.
Yanmaktan korkmadan güneşe uzandık
Dokun da yandık,
Yalan olur yanmadık dersek…
18/mayıs/’10 toklucak
Erhan AzbentKayıt Tarihi : 20.8.2010 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerimle.
*Yanacağım diye güneşe bakmaktan, çok yüce diye dağlara bakmaktan asla korkmadık, yılmadık. Bütün benliğimizle, bütün bedenimizle, kendimiz olarak güneşe uazandık, dağların zirvelerini 'ben'lik bayrağımızı dikmekten geri durmadık.
*Sesimizi kestiler, bizleri küçümsediler, 'sen kimsin, sen ne bilirsin?..' dediler, gözleriyle, bakışlarıyla sinelerimizi, beyinlerimizi, ruhlarımızı deldiler. Bize biz olma fırsatı vermediler, vermeyi asla düşünmediler. Hep naçar bıraktılar. Ürkmemizi, korkmamızı yeğlediler. Diz çöktürdüler, diz!.. Ama ölmedik. yaktayız bak yine, hem de dimdik!!!...
*Değerli kardeşim, hem sessizliğin mehteşem haykırışı, hem kimlikli olmanın feryadı, nidası olan şiirinizi çok beğendim. Sen, ben konuşmazsak, konuşanların sesi meydanları dolduruyor. Konuşanlar konuştukça bozkırın saygılı, efendi, kibar, mütavazı insanları küçümseniyor, kimliksizleştirilmye, hor görülmeye başlanıyor...
*Tek ses olup kısa süreli haykırmaktansa, birçok ses olup sürekli konuşmak her zaman galip gelir, baskın çıkar.
*Seslerimizi birleştirmeliyiz. Doğru, apaçık, anlaşolır konuşmalıyız. Bak gördün mü şiirin çok işe yaradı. Bence kendi aramızda, kendi içimizde yeni bir arkadaş grubu oluşturmalıyız, ayrı bir grup olarak bölünmeden. Ne dersiniz? Seslerimizi birleştirelim mi?
*Sevgi ve saygı rüzgarları esenliğiniz olsun değerli kardeşim. Şiirlerimizde göz izinizi görmek bizleri de mutlu kılar, birleşme adına, sesleşma adına...
Ondandır yüzmeyi pek bilmeyiz
Ondandır sekiz kat giyinmelerimiz.
.....
Yüreğinize, kaleminize sağlık arkadaşım. Gerçekten güzel anlatmışsınız...
Yanmaktan korkmadan güneşe uzandık
Dokun da yandık,
Yalan olur yanmadık dersek…
HARİKA DİZELER TEBRİKLER ARKADAŞIM,SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (5)