Uyarım dostça benim, düşmanım olsa bile;
Bana karşı kin ile, nefretle dolsa bile!
Belki iyi niyetli, hayır yaptım sanıyor...
Cehaletin kurbanı, kim ne derse kanıyor!
Cahilin her bir sözü, ciğerimde ok benim;
Diplomalı cahile, tahammülüm yok benim!
Bir de dalkavuklar var, allı- pullu giyerek;
Başlamazlar mı söze, “bana göre “ diyerek.!
“Bana göre” ne demek, sen de kim oluyorsun;
Fetva verme hakkını, nereden buluyorsun?
Söyle, imanın var mı; âyet ile hadise?
Düşman mısın, dost musun Hira'dan gelen sese?
Kur'an – tefsir ilminden, var mı biraz haberin? .
Akaidde – fıkıhta, söyle nerede yerin?
İlmi olan konuşsun, sus artık ne olursun...
Dinlemeyi bilirsen, hakikatı bulursun!
Bir işte ihlas yoksa, iflası beklemeli...
İhlasa, ilim ile azmi de eklemeli!
Bu gidişle halimiz harap olacak, harab...
Sana yakarıyoruz, bizleri affet ya Rab!
Hakka düşman, şeytana esirler biliyorum;
Yine de ben onlara, kurtuluş diliyorum!
Kayıt Tarihi : 26.1.2005 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!